Kookles, top 10 van must do lijstjes Hoi An staat ie gegarandeerd in. Dus last minute (je kent me) op zoek naar de perfecte enige echte beste kookcursus die ik kan vinden. De top 4 van trip advisor hebben allemaal dezelfde webbouwer of gewoon elkaars website gekopieerd. In ieder geval bieden ze stuk voor stuk een “Unique experience” met hetzelfde programma, alleen de gerechtjes wijken iets af. Plaatjes aan Eric laten zien en die kiest, we gaan naar Tuang Tinh Cooking Tour. Tien over half 9 rende Trinh uit de taxi om ons op te halen. Sorry sorry te laat, we wurmden ons achterin de taxi en op naar de markt. Binnen 10 seconden loop je met een gekleurd mandje achter haar aan en moet je zorgen dat je haar niet uit het oog verliest om “de ingrediënten” te kopen. Ik was totaal afgeleid door alle kraampjes en wat er allemaal om me heen gebeurt. Overal mensen, op scooters, te voet, noedels, afgehakt kippenpoten, stukken varken, springende garnalen (wel vers dus), kruiden waar ik nog nooit van gehoord heb, mensen die ananassen schoonmaken met een kapmessen, en bijna allemaal vrouwen, gehurkt en met of zonder sigaret in hun mond. Ik blijf het zeggen hoor over die vrouwen, het zijn geen watjes.

Nadat alle mandjes gevuld waren met de groep van 8 mand op een boot naar het natuurgebied waar de kookles wordt gegeven. Supermooie plek tussen palmbomenbossen tussen water en het is een wonder, maar geen afval langs de kant. Trinh probeert onze namen te onthouden voor we er zijn en uiteindelijk heet ik England, Eric heet Carrot en Camille uit de U.S. heet Camel. De rest gaat iets beter. Er staat al een tafel klaar in carrousel met kookstelletjes, lange chop sticks, korte chopsticks, zout, peper vissaus en wat je maar nodig hebt. Voelde meteen heel profi aan. We werden voorgesteld aan Thi die onze kokkin was een heel blij hoofd dat continu praatte ook al kon niemand haar verstaan. Tringh vertaalde en was assistent. Het concept is Thi doet het voor, wij herhalen in koor de recepten en daarna doen we het zelf na Masterchaf Vietnam zeg maar. Thi was te grappig, als je het niet goed deed werd er meteen ingegrepen Liefde op; het eerste gezicht. Als het af was mocht je het opeten en dan weer door. Lekker verse loempia’s gemaakt, Banh Xeo, Noodle soup en beef salade. Wie komt er eten binnenkort. We krijgen nog de resiepies mee met eronder een hartje en liefde voor altijd als we ze nog even op tripadvisor willen raten.

Snel weer op de fiets richting strand, want laatste kans en die avond zaten we nog zo vol dat we een Banh Mi gingen eten. Soort Viertnamees stokbroodje met van alles, pittig, saus, kruiden, groenten en iets van vlees (denk ik). De beste opgezocht en daar stond een rij!! Halverwege de straat maar aangesloten, want dit moest goed zijn. Die broodjes gingen met zakken tegelijk over de toonbank. En wij weten waarom, water loopt nog mijn mond uit als ik eraan terugdenk. Nog even door de oude stad (walking area), waar de Franse klavecimbel muziek me aardig uit de keel begint te hangen ondertussen. Dan nog liever Karaoke, nou dat zegt wel wat. Verder niks dan goeds over Hoi An, echt waar zie ook de foto’s, het is relaxed, mooi en gezellig, maar af en toe wel erg gecultiveerd voor de toeristen. Eten bij Vy is wel een must en een rijstpannekoek op straat ook en de ochtenmarkt. Had het niet willen missen en je moet zeker gaan al is het maar voor een dagje chillen op het strand. Morgen op naar de laatste stop Ho Chi Minh, of is het nou Saigon. Je hoort het nog.