“Hue is prachtig maar niet erg bruisend, je komt er vooral voor cultuur, de backpackers rating is 6.5 zeg maar. Alleen.... niet als het internationaal jaarlijks festival Hue wordt gehouden. Druk!!!! Overal waar we lopen zijn evenementen, foodmarkets, optredens, vuurwerk, en wat ze verder kunnen verzinnen aan cultuur. Nou valt het kwartje waarom op booking bijna alles uitverkocht was. Neus in de boter dus.

Gisteren vanuit Phu Quoc vertrokken naar Hue wat een dramatocht. Door onze rare boeking (lang verhaal maar ook weer niet) ook weer via Ho Chi Minh naar Danang en daar een taxi genomen naar Hue, nou 3 uur later kwamen we binnen tuffen. Taxi was een barrel dat geloof je niet en de chauffeur had echt geen haast. Die ging niet harder dan 50-60 km/uur De andere kant op richting Da Nang stond het helemaal vast, gelukkig het kan nog erger. Als hij de straat inrijdt van het hotel, schrikken we ons eerst dood, weer een bouwput! Maar gelukkig niks aan het handje. Hotel is zo nieuw dat de stuc nog te ruiken is, en airco. Heerlijk slapen vannacht, best lekker na 4 nachten in 28 graden.

Eerst de gastronomische markt opgelopen, waar we bij de Italië stand softijs en pizza konden kopen (ze zouden echt gek worden als ze dat zagen :-)), overal kleine hapjes gehaald en aan een tafeltje opgegeten met een prachtig ouder Vietnamees stel. Tot nu toe hebben we vrij weinig ouderen hier op straat gezien. Rollators en rolstoelen niet gezien. Wel Riksja’s en stoepen vol scooters, sowieso niet echt makkelijk dus als je toch al niet zo lekker loopt. Eric kreeg ergens nog een diepte-interview met V-News TV welke typische gerechten hij het lekkerst vond. Echt een vraag voor Eric ook, die onthoudt echt niks van wat ie gegeten heeft, behalve dat het lekker is. Maar ik moet zeggen, hij heeft zich er mooi uitgeluld en een vlammend verhaal gehouden over dat het zo goed wat dat de mensen nu ander voedsel leerden eten als Pizza (vind het nog steeds erg grappig antwoord). Even zoeken of we het terug kunnen vinden op internet.

Door naar de Citadel - enorm vierkant gebied midden in de stad waar de keizer woonde met zijn 104 vrouwen zonder kinderen (lag ongetwijfeld aan de vrouwen) - voor de openingsshow. We hadden geen ticket, maar konden het hele spektakel meekijken op een gigascherm samen met vooral Vietnamezen. Er stond een Amerikaans gezin met 3 onwijs leuke kinderen achter ons, ze bleven foto’s maken met hun eigen kindjes ernaast. Je ziet heel veel gezinnen met kleine kinderen rondreizen hier, volgens mij ook goed te doen en hoe leuk is dat niet. Na de vuurwerkshow kwamen de bedankspeeches die echt te lang duurden, zelfs een paar hooggeëerde partijgenoten vielen in slaap niet zo gek met die hitte. Nog even een skybar opgezocht voor een mooie foto van de stad en dat was ‘m voor die dag. Stappendoel weer gehaald!

Volgende ochtend de motor geregeld bij Motorvina voor de tocht naar Hoi An via de Hoi Van Pas morgen en een scooter voor vandaag. Eerst de Citadel maar eens in daglicht bekeken. Enorm groot, midden in de stad, prachtige poorten, 1 voor de vrouwen, de arbeiders, de mandarijnenkeizers, de oma’s, tuinen, zitjes, meren, dinerzalen. Gigantisch was het maar wat een rust tussen al die drukte oh ja en warm!

Lokale specialiteiten gegeten om de hoek van het hotel bij Hahn, aanrader! De jongen die ons bediende sprak Nederlands en niet 2 zinnen, nee, hij had 4 talen gestudeerd waaronder Nederlands aan de universiteit hier. Te grappig natuurlijk, bij elk gerecht kwam ie voordoen hoe we het moesten eten, dat heeft allemaal een handleiding qua wat met wat en hoe te rollen en welke saus. Meestal kijken we om ons heen hoe de rest het doet. Terug naar het hotel om af te koelen en op zoek naar een fijne massage. We raken aardig verslaafd. Via Google maps in een gedateerd viersterren hotel terecht gekomen jn een nogal muffe kamer die ze Spa noemden. Niet zo firm herhaal ik nog. Ik had moeten bedenken dat die balk aan het plafond niet voor de gordijnen was. Ik zal je zeggen, er heeft iemand over mijn rug gelopen en ze was niet klein! Maar overleefd en allebei goed doorgekneed klaar voor de keizerlijke tombes.

Er liggen rond Hue een aantal tombes waar de keizers liggen begraven in de omliggende bossen. De Vietnamese simkaart leek het alleen begeven te hebben, dus eerst via Vietel een databundel halen. Namelijk wel heel handig voor Google maps en even dingen opzoeken onderweg. Daar ging iets mis, ze kregen de kaart niet geactiveerd, de telefoon was kaduuk en een uur later kwamen we daar pas achter. Tombes ondertussen dicht dus daar ging de cultuur. Dan maar gewoon die kant opgereden op de scooter en zien wat we tegenkwamen, dat is eigenlijk al leuk genoeg door alle straten cruisen en mensen kijken, overal stalletjes en markten.

‘s Avonds nog het festival opgelopen, maar ik raakte echt volledig overprikkeld, via de backpackers straat teruggelopen, overal overvolle terrassen met 95% jonge Vietnamezen op het terras en muziek, hard! Kratjes bier naast de tafel die ze aan het leegdrinken waren en lege flesjes op straat. Wat een zootje. Nog een hardcore bandje gespot. Beste van de avond, goed hard zeg maar :-). Morgen Hoi An weer een festival, ben er eerlijk gezegd wel even klaar mee... erg he. Maar eerst over de Hoi Van pas...