Bol.com heeft hetzelfde massageapparaat als John, die kunnen binnenkort een megabestelling verwachten. Eric denkt zelf aan vier. Twee voor zijn enkels, twee in zijn rug. De verslaving is nou zover doorgeslagen dat hij op het vliegveld direct 20.000 dong in een massagestoel gooit en weg is ie. Er zit ergens een zenuw klem waardoor zijn been constant trekt. Ziet eruit als een soort acute Jules maar dan zonder tekst. Heel vervelend.

We zijn onderweg naar Phu Quoc en hebben net gelezen dat we daar vier nachten zijn i.p.v. drie. Lekker zeg, wist ik niet meer :-). Denk dat we vrij stil zijn de komende week. Plan was na een pauze verder in Hue maar dat is serieus voor 85% volgeboekt. Dat op de bonnefooi waar iedereen mee aankomt wordt ook steeds lastiger. Ja als je een hostel kiest is het geen probleem maar een graadje hoger wordt lastiger. Luxe kan wel maar hier een hotel voor 150 per nacht voelt echt raar en die plekken vind ik meestal enorm saai. Vooruit boeken is ook niet altijd een optie, omdat je soms gewoon ineens een ander plan hebt. Wat we hierna gaan doen weet ik dus nog niet. Kost een hoop tijd man dat gezoek. Dat weet ik wel :-)

We zijn er, we hebben een prachtige hut, met veranda en fijne bankjes ook nog 50 meter van de zee, het is het hier zo relaxed. Alles is groen om ons heen en24 uur per dag hoor je golven. Daarnaast ook nog wat krekels een huisdier dat ‘s nachts 20 keer heen en weer loopt over ons dak en een spin van 15 cm diameter maar die ligt nu ergens buiten dankzij een heldendaad van Eric. Ik stond op het bed aanwijzingen te geven.

Phu Quoc kun je elke dag heen, het stikt hier van de resorts en mooie hostels (mooiste van Vietnam) terugboeken hoeft niet. Met al die vluchten kun je elke dag besluiten of je gaat of gewoon. Of een daggie blijft. :-). Zelfs de playlist van de strandbar had ik zelf kunnen maken. Ik ben gelukkig!

https://www.shazam.com/track/11174571/bugaloo

Temperatuur is wel een dingetje, ik plak de hele dag en Eric ook. Wonderbaarlijk dat hier nog zoveel kinderen rondlopen! Geen airco in onze hut, dat verhullen ze met een wazig verhaal over natuurlijke ventilatie, want ecotoerisme, nou het is gewoon echt warm. Dus wolken lijken erg op de foto maar ze zijn fantastisch en heel welkom.

De eerste dag was een zogenaamde zullen-we-de-massage-voor-het-zwemmen-doen-of-eerst-nog-even-slapen dag. ‘s Avonds naar de night market hier in de hoofdstad. Nog nooit zoveel kreeften krabben, zee-egels, rare schelpdieren en nog meer verse vis in aquaria bij elkaar gezien.

Vers mango-ijs gegeten en toen op advies van onze ijsman ergens gaan zitten maar Eric had duidelijk geen klik met de jongen die de kaart begon voor te dreunen. Alles wat die jongen zei zag ik zijn nekharen overeind komen. Door naar de volgende en daar heerlijk gegeten. Naast ons een groepje oudere Vietnamese mannen die enorme lol hadden samen. We kregen allebei handjes en ze zwaaiden nog hartelijk vanaf het terras aan de overkant waar ze verder gingen met bier drinken en visjes eten :-).

Verder echt ongelofelijk veel sjacherijnige Russische toeristen en ook heel veel teksten in het Russisch. Ja en dan ben ik al bevooroordeeld. Night market is leuk, maar wel heel toeristisch en buiten de drukte was het eigenlijk veel leuker en weer het Vietnam dat we kennen tot nu toe. En wat een enorme bende maken ze van dit eiland zeg. Overal ligt afval, en dan heb je zo iets moois. Morgen scooter huren en hopen dat ons huisdier niet te veel herrie maakt op het dak vannacht. Ben benieuwd wat we verder tegenkomen.