Danang, wat een circus. Nou eigenlijk beetje Jekyl and Hyde, overdag en ‘s avonds twee andere gezichten. Zoiets....

Vanmiddag geland in Danang en lekker weer zeg. We proberen de Grab app, maar ik heb geen idee of het speldje op de kaart ook echt is waar wij zijn dus we nemen geen risico en springen de eerste de beste taxi in. Langs de stad, grote malls, veel hoge gebouwen, heel anders dan Hoian. Je voelt dat je in de buurt van de zee komt, maar de buurt waar we inrijden is 1 grote bouwplaats. Overal maar dan ook echt overal wordt gebouwd, foto’s van grote hotels en enorme high rises, tussen de kleine boutique hotels die er al staan. Dan baal je hoor als je daar een mooi plekje hebt gemaakt zoals John. We sliepen dus in Johns Boutique Villa Apartements. Nou dat is me toch een gave plek. Klein gebouw en iedereen heeft zijn eigen appartementen met balkon, prachtige kamer met badkamer en het allerleukste komt nog... 2 massageapparaten. Drie maal raden wie er binnen 5 minuten met zijn billen op lag. Ik had een ander apparaat dat best hardhandig mijn schouders begon te kneden, maar hoe gaaf is dit.

In de avond brengen ze ook nog een voetbad met kruiden om te ontspannen voor het slapen, in de w.c. zit een soort ingebouwd bidet (kwam ik achter toen er een grote straal warm water vanuit de pot de badkamer inspoot), die John had het goed begrepen, en nog smaak ook!

We kregen 2 fietsen mee naar het strand, maar de buurt is echt niet grappig. Prachtig strand (vlakbij China beach waar de Amerikanen geland zijn) maar om 5 uur zit je in de schaduw van de eerste hotels die er al staan. Wilde naar het Cham museum, met grote stenen beelden uit de Cham dynastie, maar even vergeten dat het zondag was. Dan maar relaxen op een bedje. Zeewater is hier 25 graden ongeveer, even anders dan Scheveningen en heerlijk water, alleen heel erg zout. Mijn jeukbultjes zitten nu ook op mijn buik en knieën dus ik dacht misschien helpt het. Ik loop rond als een aap met schurft, maar het jeukt zo verschrikkelijk. Hel denkt voedselallergie, hoop het niet, want we moeten nog 2 weken pho. Nog wat blogs gelezen over Ho Chi Minh City, niet echt om blij van te worden, van dronken toeristen, hoeren in de toeristenbuurt en heel veel backpackers met allemaal dezelfde verhalen. Ik was nieuwsgierig naar het sextoerisme hier, maar het mag dan illegaal zijn prostitutie, wordt lekker gebruik van gemaakt als ik het zo lees.

Tegen de avond naar de stad gewandeld, wat een kermis. Het gebied waar wij zitten is verschrikkelijk. Alleen maar Chinese hotels met een soort led lichtshow in allerlei kleuren, gillende led borden, grote biertenten, bussen voor Koreanen en Chinezen, waar zijn onze Vietnamezen!! En dat verkeer, Hanoi is druk maar de brug over naar de overkant met al dat verkeer was echt waanzin.

Even voor de duidelijkheid, Vietnamezen wandelen niet. Not happening. Wij zijn dus de enige voetgangers op die brug naast alle toeterende scooters en auto’s. Ook de brug heeft zijn eigen ledlampjes die aan en uit gaan en heen en weer flitsen. Welke idioot dit heeft bedacht, smack gewoon. We bleven maar zeggen “ik weet niet wat ik zie”, letterlijk met open mond rondgelopen. Eindelijk na een uur in de normale stad, veel jongeren, hele moderne tenten die je zo in Nederlandse steden zou voor je ziet, vooral koffie, smoothies, broodjes, pizza, allemaal dingen die we in Hanoi nergens zijn tegengekomen.

We konden allebei even geen noodlesoep meer zien, dus een hele mooie zaak binnengelopen en een ribeye en pasta met zeevruchten besteld en ze hadden ook nog Australische wijn en aardappeltjes. De hele kaart was een soort Europese proeverij, echt van folie gras met gekaremelliserde appel tot Noorse zalmfilet en dus pasta. Dan denk je misschien, kunnen ze niet, maar kunnen ze wel. Was echt heul lekker! Ik snap alleen niet hoe ze zo’n kaart kunnen volhouden. Het is niet dat je groene asperges en appels ziet liggen hier in de schappen.

Terug de Grab taxi (ik wist nou zeker waar ik was). De brug was afgezet dus we moesten omrijden, blijkt dat we het ergste nog niet hadden gezien. Nog een heel stuk langs de rivier met reuzenrad, grote bars en terrassen en heel heel veel ledlampjes. En een mensen, ik zeg zondagavond Amsterdam is niet eens zo druk. Toch maar niet uitgestapt en naast ons appartement nog een espresso genomen. Ook prachtig, soort open tuin met allemaal jasmijnbomen en zitjes met vitrasstoeltjes. Ik kan er geen kaas van maken, denk alleen wel dat het in Na Trangh ook zo begonnen is. Daar zitten nu alleen nog maar Chinezen en Russen en wordt daarom door heel veel toeristen overgeslagen. Volgens mij is het een hele moderne stad, maar het strandstuk vond ik echt verschrikkelijk. Zelfs ‘s nachts werd er nog gebouwd, en ik lieg niet dat er alleen om onze mooie plekje al 10 bouwplekken waren. Ik denk dat als je hier 10 jaar geleden het laatst geweest bent, je het niet meer herkent.

We zijn blij dat we het gezien hebben, maar 1 nachtje was meer dan voldoende. Morgen naar Phu Quoc!