Vanochtend nog even rondgefietst en kwamen een zelfde soort plek tegen als waar wij zitten maar nogal gezapige sfeer. Daarom is onze plek zo leuk. Iedeeen die er werkt is een tikkie gek en nogal grappig.Vanmorgen nog met de andere Nhung gesproken bij het uitchecken. Onze telefoon deed het niet meer en ze gaf de gouden tip; simkaart opnieuw indrukken. Normaal ging alles stuk wat ze aanraakte dus ze was zelf ook enorm verbaasd.We hadden het over Coco (Chanel) de hond die ze vanmorgen aan het wassen was. Die kwam uit Ho chi Minh. Haar oom had een kaartje gekocht en op de bus gezet. Ze hadden ook nog een kat Louis Vuitton. Ze vertelde dat ze altijd aardig is naar dieren omdat ze gelooft dat het één van je voorouders kan zijn in een ander leven. Karma daar ging het om.

Na de knuffels werden we weggebracht naar de snelweg waar de taxi ons op kwam halen naar, overstappen langs de snelweg en gedropt in een kantoor in Ninh Binh. Beetje geitig om kna heen gekeken en gevraagd of we hier goed zaten voor Hanoi. Geen idee wat de bedoeling is maar opeens zitten we in de volgende van en daar gaan we.

In de limousine van (soort kitch busje met 9 stoelen) stond keihard Vietnamese muziek op, echt zo erg. Eentonig geneuzel op een dansdeuntje vol Engelstalige samples “are you ready” of “bang your head” drum machine er achteraan en van voor af aan. Die hebben we in 10 varianten. Daar doorheen zit Eric’s buurjongen filmpjes op zijn telefoon te bekijken, volume vol aan natuurlijk. Keigezellig allemaal. Achterin zitten doen we ook nooit meer. Elke bult in de weg (en we weten ondertussen dat dat er best veel zijn :-)) zit ik bijna met mijn hoofd door het dak.

Onze chauffeur heeft zijn eigen unieke rijstijl, lekker hard rechts op de vluchtstrook en hard toeteren als iemand in de buurt komt. Volgende keer neem ik de gewone bus en mijn koptelefoon mee.

Ik had een nachtje luxe geboekt in Hanoi (nog steeds niet duur vergeleken met Nederland) wat een feest. Een dagje je w.c. papier niet in een afvalbakje hoeven gooien maar “gewoon” in de pot. Megabed en bad op pootjes. Alles plakt aan ons en in de koffer dus lekker alles losgeweekt en op zoek naar DE oesters. Foto’s erbij gepakt en de coördinaten ingetypt in Google maps. Wie zegt dat wij niet kunnen overleven in de Jungle van Hanoi.

Zaakje zat helemaal vol maar buiten op de stoep werden weer 2 minikrukjes gezet, precies in de rook van de BBQ dus we liepen als 2 gerookte haringen weer richting hotel. Maar god wat lekker. Over de night market gelopen. Overal wannabee zangers met grote muziekinstallaties een microfoon en een telefoon voor hun neus met karaoketeksten. Van mij krijgen ze allemaal een 10 voor de inzet! Ook wedstrijd torens bouwen van houten steentjes, waarbij het publiek eromheen (wij ook) meeleeft tot het gaatje met veel oehs en applaus. Touwtje springen waar steeds mensen in en uitspringen en heel veel spelende kinderen. In de stad zie je veel vaker dikke kinderen vergeleken met het platteland. Soms met Ieniemienie chihuahua’s als speelgoed hijgend met die tongetjes uit hun bek, want heet was het. Je kijkt je ogen uit.

Koffie gedronken in een koffiespeciaalzaak die we in Nederland niet kennen zo goed en ons buurjongetje vermaakt die steeds op 2 cm afstand van mijn gezicht naar mijn haar kwam kijken :-). Morgen naar Danang....