Good morning Vietnam! Dat ga je vanzelf tegen jezelf zeggen als je wakker wordt tussen de kippen en de rijstvelden om je heen ziet. Eric heeft denk ik geen malaria maar wel een zwaar verbrande nek en niet geslapen. Net Met Nick aan Mr. Chao uitgelegd dat we niet gaan wandelen en dat Eric even moet slapen. Met veel gebarentaal kom je echt ver. Ik mis het nou al hier, het is zo rustig en mooi en vooral buiten. Als je ooit gaat kom hier naartoe! Paradijs noemen we het.

Nick is echt my man vanmorgen. Brengt me koffie in de tuin als ik van het uitzicht zit te genieten en mijn eitje wil ie ook naar me toe brengen. Van de keuken naar daar, dan kan ook van daar naar hier. Goeie teksten op je vakantie! Eric slaapt en ik loop nog beetje rond hier. Healf 11 komt Eric uit bed en voelt zich niet top duidelijk toch een verkeerd stukje kip. Mangh (hij heet helemaal gen Mai) komt ons halen en we krijgen nog lunch in Pu Luong retreat. Half 12 gaan we achterop de scooter naar Puluong Retreat voor lunch. Stijl omhoog over grind en smalle paadjes. Blij dat dit vol zat. Totaal anders, zeikerige liftmuziek en druk. Moest gewoon zo zijn!

Weer terug naar Ho Chi Minh road en nog 3,5 uur naar Ninh Binh.Niet normaal wat ze hier allemaal achterop die scooters en fietsen binden. Soms wel pakketten van 2-3 meter hoog en of breed. Bamboetakken, grote plastic pakketten met wie weet wat allemaal. Het leukst vind ik nog wel die pakken die ze aantrekken tegen de zon. Bijna altijd vrouwen het is een soort regenpak in 1 stuk. Van top tot teen in fleurig gebloemd plastic. Blijven ze lekker wit. Ik doe het fantastisch hier qua huidskleur. Je zult ook geen Vietnamees op het strand vinden! En natuurlijk die mondkapjes, tegen stof, uitlaatgassen en .... de zon. Lijkt me verschrikkelijk om in die hitte zo te moeten ademen. Ook zonder hitte trouwens.Ze zitten ook allemaal te bellen of te appen in de auto of op de motorscooter.

Eric is weer gaan slapen die is nog steeds niet lekker maar met dit soort wegen is dat bijna niet te doen.Mangh heeft een lijstje gemaakt met tips voor hier. Goud die man! Hij werkt als zzp-er voor meerdere bedrijven in het hoogseizoen 26 dagen per week. De meesten werken 30 dagen, er wordt nogal druk gelegd door reisorganisaties, want goed Engels sprekende gidsen zijn er nooit genoeg. Heftig hoor als je 2 kleine kinderen thuis hebt. We hadden het nog over Inkomensbelasting, die is sinds kort ingevoerd en begint bij 5%. Veel sociale voorzieningen zijn er alleen nog niet. Gratis health care van 0-6 en na je 80e. De rest moet je zelf regelen.

We krijgen zijn e-mail en nummer en mogen altijd bellen als hij moet vertalen en laten weten hoe we het hebben gehad. Ik zeg dat ik benieuwd ben hoe dit land zich ontwikkeld, “kom elke 5-10 jaar maar terug dan” zegt ie lachend. Zou best willen.

Nguyen Shack is geen glamping, meer een camping van bamboe bungalows die volledig open zijn verder en basic is denk ik wel het juiste woord. Onze koffers worden door een turf op een motorboten gesnoerd en ze sjeest er mee weg. Wij lopen het laatste stukje, met de auto kom je hier niet. Als je de loopbrug opkomt begint het. Kikkers, maar niet zomaar kikkers. Neeeeh, kikkers in een meer omringd door metershoge rotsen als een soort mega grote klankkast. Morgen maak ik een foto nu te donker.

Er werken hier jonge Vietnamezen die beter Engels willen leren spreken ik denk om in het toerisme te gaan werken. Als we gaan eten komt eerst Hangh (je zegt Han en volgens Eric praten ze allebei te zoveel :-)) en Hue aan onze tafel staan we hadden het hele concept nog niet zo door maar toen ze na 3 minuten nog stond te kijken hoe wij aten kwam ie door. Supergrappug kind, moet echt overal om lachen, ook e.toen Eric zei dat ie niet zo lekker was! Dacht denk ik dat het door de rijstwijn kwam die hij mocht proeven van ‘r. Net Grappa maar dan van rijst. Morgen regelt ze een scooter dan gaan we rond crossen hier ( niet te hard want dat doet niemand). Vanmiddag nog (check) de dragen mountain beklommen, echt prachtig uitzicht. Vond het best hoog en Eric ging nog een stapje verder naar de draak. Hij had alleen de makkelijke opstapje gemist

Naar beneden nog een verdwaalde baby dwerggeit die blaatte door merg en been of iemand ‘r kwam halen. Morgen ligt ie denk ik in de stoofpotje, die is hier heel populair met geit.

Eric ligt vol Imodium paracetamol en ibuprofen naast me en om ons heen is het één grote herrie. Ze ziitten overal die groene monsters als zieke blaffende honden. Het klinkt net als een dorpsomroeper met megafoon 100 meter verderop in de straat. It’s an Adventure zou Franzy zeggen. En dat is het. Morgen horen jullie hoe het was. Filmpje komt zo...:-)