Kwart over 8 stond Hung voor de deur met een gouden bus en onze medereizigers voor de komende 36 uur. Hij begon direct te vragen hoeveel zin we er allemaal in hadden maar dat was duidelijk iets te vroeg. Straks nog maar eens proberen :-). Binnen tien minutenl kwamen we te weten dat bijna iedereen in Hanoi 2 scooters heeft. Een tweedehands voor overdag en een nieuwe voor ‘s avonds bedoeld om indruk te maken op de vriendinnetjes. En dat getoeter is helemaal niet tegen ons, maar om te laten weten dat ze er zijn. Nou dat verklaart die herrie in ieder geval voor een groot deel. .

Plasstop was in een megagrote hal waar volgens Hung allemaal bedelaars en invaliden waren verzameld om handwerk te produceren dat verkocht kon worden aan toeristen. Van spuuglelijke marmeren beeldjes tot geweven schilderijen zo mooi dat het bijna foto’s leken. Verder slippers, kimono’s, schoenen, zijden van alles, hoedjes in alle typisch Vietnamese vormen en alles wat je maar kunt verzinnen.

Buiten staan enorme beelden met foto’s van trotse Europeanen met hun aankoop tussen zich in die ze voor weinig naar huis hadden laten verschepen. In Nederland moeten in ieder geval ergens 2 lelijke grote leeuwen staan. Onderweg heel veel groene velden met buffalo’s en mensen op fietsen met hele kippenrennen en overal kleine winkeltjes met eten, beetje Filipijnen maar dan anders. 

In de buurt van Halong was het echt verschrikkelijk, aftandse hotels met vergane glorie en protserige nieuwe hotels die ze nog gaan bouwen. Overal bouwputten duidelijk van plan het helemaal vol te gooien met resorts. Vreselijk! Onderweg zei Hung nog dat het topweer was voor Halong, lekker helder. Toen we aankwamen begon het meteen te plenzen, hij had er duidelijk verstand van! 

Halong Bay is zo mooi, niet normaal. Je vaart door allemaal enorme rotsen vol groen waar vogelgeluiden uitkomen die zich daar tussen verschuilen. Het is absoluut ets dat je gezien moet hebben. 

Aan boord van het schip schijnen we een upgrade te hebben gekregen qua kamer. Eric is suspiscious en denkt dat er iets achter zit maar het is een superfijne kamer. Je kijkt zo op zee vanuit je bed. Klein maar fijn. Meteen een lekkere lunch aan boord en toen activiteit nr 1: kayaken. 

 Helaas geen zon maar het is gestopt met regenen en we kayakken tussen de rotsen door tunnels naar prachtige lagunes. Eric kan niet peddelen door zijn hamstringblessure en bij mij schiet het in mijn bil. Jut en Jul op avontuur.  Onderweg spotten we nog een paar apen die ons net zo aanstaarden als wij hun :-). Hung vond het nodig om een 500 meter lange tunnel in te gaan. Echt fijn als je semi claustrofobisch bent en alleen maar in het pikkedonker tegen elkaar aanbotst. 

Terug op het schip weer een stukje doorgevaren naar waar we zouden overnachten. Eric heeft nog gezwommen maar ik vond het te koud zonder zon. . Tijdens de demonstratie springrolls rollen  vertelde Hung over de rol van vrouwen en mannen op het platteland. Dat is wel even terug in de tijd. Tussen 18 en 24 moet je als vrouw klaar zijn om te trouwen, en dat is voor je leven, als je man overlijdt of na een scheiding moet je alleen verder. Vrouwen krijgen sowieso geen geld voor onderwijs of andere support van hun ouders. Alleen zorgen voor de familie is belangrijk, daarom werken er ook geen vrouwen aan boord. Die moeten altijd s’avonds terug naar huis om te koken en zorgen en mogen niet buiten huis werken in de avond

Ook als oudere moet je zelft een plan maken voor later. Ze hopen op de zoons (als die komen) maar als die niet zo handig met geld lijkt, krijgt ie wat minder en sparen ze zoveel ze kunnen. De steden is andere koek en het zuiden ook volgens Hung daar geven ze hun geld uit en leven lekker. De kinderen moeten voor zichzelf zorgen. Ik zeg prima, Hung niet volgens mij :-). 

Op het dek hadden we de BBQ met allemaal verse vis en kip, super gezellige avond. Ondertussen de groep ook doorgrond, een Duits gezin dat al 18 jaar in Bangkok woont waar de 2 jongens zijn  geboren. Een Nieuw-Zeelandse lerares Spaans, Charlotte met Chileense vriend Eduardo. Helaas was hun bagage ergens verdwenen tussen Christchurch en Kuala Lumpur dus die reisden wel heel licht. Dan nog een Guatemalaan Rändi en zijn Duitse, Servische, vriendin Franzy (je gelooft het niet) die in München wonen. Dan nog twee giechelende meiden uit Malaysaia en een jonge vent die niet veel zei. En Stefan Dorfmeijer met zijn vrouw, dat weet ik alleen omdat Eric zijn naam zag toen hij zijn laptop openklapte en die naam niet meer uit zijn hoofd krijjgt. Als laatste nog een stel origineel uit San Francisco en wonen nu in Bangkok bij zijn moeder die Thaise is. Ze reizen een jaar rond en hij werkt af en toe als consultant wat doet geen idee, eigenlijk niet gesproken. Wr zikn lekker blijven zitten met onze fles Vietnamese wijn, beetje praten over leven in het buitenland, culturen en of je altijd vreemdeling blijft in een ander land. Tien uur naar bed want half 7 alweer opstaan voor onze activiteit nr 2: vissen en naar de oesterfarm  Nou die laatste was echt weird hoe ze oesters openmaken en manipuleren om parels te laten groeien. De meesten overleven het niet en dat voor wat mooie sieraden. Toen nog iets over manipulatie van de baarmoeder en ik was klaar. Ik neem wel natuurlijke parels. Ook onze visvangst was een tikkie  teleurstellend. Twee garnalen een pissige krab en een heel visje. Dat wordt weer omelet denk ik voor lunch!

Straks weer de bus naar Hanoi en morgen Pu Luong. Trekking en ook varen geloof ik. We gaan het zien. Moet nog een trein boeken terug naar Hanoi en een vlucht naar Danang. Druk hoor al die administratie. We gaan een borrel doen met onze nieuwe vrienden!